บทสวดพาหุงแปล (ชนะมารเหล่าร้าย)

๑.  พาหุํ สหสฺสมภินิมฺมิตสาวุธนฺตํ  
 พระจอมมุนี ได้ชนะพญามารผู้นิรมิตแขน

ศรีเมขลํ อุทิตโฆรสเสนมารํ            
มากตั้งพัน  ถืออาวุธครบมือขี่คชสารครี

ทานาทิธมฺมวิธินา ชิตวา มุนินฺโท    
เมขละ พร้อมด้วยเสนามาร โห่ร้องก้องกึก

ตนฺเตชสา ภวตุ เต ชยมงฺคลานิ,    
ด้วยธรรมวิธี  มีทานบารมีเป็นต้น ด้วยเดชแห่ง                                                                                           พระพุทธชัยมงคลนั้น ขอชัยมงคลทั้งหลาย จงมีแก่ท่าน


๒.  มาราติเรกมภิยุชุฌิตสพฺพรตฺตํ  
พระจอมมุนี ได้ชนะอาฬวกยักษ์ผู้มีจิต

โฆรมฺปนาฬวกมกฺขมถทฺธยักฺขํ      
กระด้าง ปราศจากความอดทน มีฤทธิ์พิลึก

ขนฺตีสุทนฺตวิธินา ชิตวา มุนินฺโท    
ยิ่งกว่าพญามาร เข้ามาต่อสู้ยิ่งนักจนตลอด

ตนฺเตชสา  ภวตุ  เต  ชยมงฺคลานิ,  
รุ่งด้วยวิธีทรมานเป็นอันดี คือพระขันตี ด้วยเดช                                                                                         แห่งพระพุทธชัยมงคลนั้น ขอชัยมงคลทั้งหลาย จงมีแก่ท่าน                                                                      


๓.  นาฬาคิรี คชวรํ อติมตฺตภูตํ      
พระจอมมุนีได้ชนะช้างตัวประเสริฐชื่อนาฬา

ทาวคฺติจกฺกมสนีว สุทารุณนฺตํ      
คีรี เป็นช้างเมายิ่งนัก แสนที่จะทารุณประดุจ

เมตฺตมฺพุเสกวิธินา ชิตวา มุนินฺโท,
ไฟป่า,จักราวุธและสายฟ้า ด้วยวิธีรดลง

ตนฺเตชสา ภวตุ เต ชยมงฺคลานิ,    
ด้วยน้ำ คือพระเมตตา ด้วยเดชแห่งพระพุทธ                                                                                             ชัยมงคลนั้น ขอชัยมงคลทั้งหลาย จงมีแก่ท่าน,


๔.  อุกฺขิตฺตขคฺคมติหตฺถสุทารุณนฺตํ  
พระจอมมุนี ทรงตั้งพระหฤทัยกระทำอิทธิ

ธาวนฺติโยชนปถงฺคุลิมาลวนฺตํ        
ปาฏิหาริย์ ได้ทรงชนะโจรมีนามว่า องคุลิ

อิทฺธีภิสงฺขตมโน ชิตวา มุนินฺโท      
มาลอันแสนจะร้ายกาจ มีผีมือ ถือดาบวิ่งไล่

ตนฺเดชสา ภวตุ เต ชยมงฺคลานิ,      
พระองค์ไปเป็นทางไกลถึง ๓ โยชน์ ด้วยเดชแห่ง                                                                                       พระพุทธชัยมงคลนั้น ขอชัยมงคลทั้งหลาย จงมีแก่ท่าน ,
                                                     

๕.  กตฺวาน กฏฺฐมุทรํ อิว คพฺภินียา
พระจอมมุนี ได้ทรงชนะคำกล่าวร้ายของ

จิญฺจาย ทุฎฐวจรนํ ชนกายมชฺเฌ    
นางจิญจมาณวิกา ผู้ทำอาการประหนึ่งว่า

สนฺเตน โสมวิธินา ชิตวา มุนินฬโท  
มีครรภ์ โดยใช้ไม้มีลักษณะกลมให้เป็น

ตนฺเตชสา ภวตุ เต ชยมงฺคลานิ.    
ประดุจมีท้องด้วยวิธีสงบ ระงับพระหฤทัย
ท่ามกลางหมู่ชน ด้วยเดชแห่งพระพุทธ                                  
ชัยมงคลนั้น ขอชัยมงคลทั้งหลาย จงมีแก่ท่าน,
                                                               

๖.  สจฺจํ วิหาย มติสจฺจกวาทเกตุํ    
พระจอมมุนี รุ่งเรืองแล้วด้วยประทีป คือ

วาทาภิโรปิตมนํ อติอนฺธภูตํ          
ปัญญา ได้ชนะสัจจกนิครนถ์ ผู้มีอัชฌาสัย

ปญฺญาปทีปชลิโต ชิตวา มุนินฺโท
ในที่จะสละเสียซึ่งความสัตย์  มีใจในที่จะยก

ตนฺเตชสา ภวตุ เต ชยมงฺคลานิ,    
ถ้อยคำของตนให้สูงดุจยกธง เป็นผู้มืดมนยิ่งนัก
ด้วยเทศนาญาณวิธี คือ รู้อัธยาศัยแล้วตรัสเทศน
ด้วยเดชแห่งพระพุทธชัยมงคลนั้น
ขอชัยมงคลทั้งหลาย จงมีแด่ท่าน,
                                                                                                        


๗.  นนฺโทปนนฺทภุชคํ วิพุธํ มหิทฺธํ    
พระจอมมุนี โปรดให้พระโมคคัลลานะเถระ

ปุตฺเตน เถรภุชเคน ทมาปยนฺโต      
พุทธชิโนรสนิรมิตกายเป็นนาคราช ไป

อิทฺธูปเทสวิธินา ชิตวา มุนินฺโท      
ทรมานพญานาคราช ชื่อนันโทปนันทะ ผู้มี

ตนฺเตชสา  ภวตุ  เต  ชยมงฺคลานิ,  
ความรู้ผิดมีฤทธิ์มาก ด้วยวิธีทรงแนะนำ
การแสดงฤทธิ์แก่พระเถระ ด้วยเดชแห่งพระพุทธ                                                                                         ชัยมงคลนั้น ขอชัยมงคลทั้งหลาย จงมีแก่ท่าน,
                                                                                     

                                           
๘.  ทุคฺคาหทิฎฐิภุชเคน สุทฏฺฐหตฺถํ  
พระจอมมุนี ได้ชนะพรหม ผู้มีนามว่าท้าว

พฺรหฺมํ วิสุทฺธิชุติมิทฺธิพกาภิธานํ        
พกาผู้มีฤทธิ์ มีอันสำคัญตนว่าเป็นผู้รุ่งเรือง

ญาณาคเทน วิธินา ชิตวา มุนินฺโท    
ด้วยคุณอันบริสุทธิ์ มีมืออันทิฏฐิที่ตนถือผิด

ตันเตชสา ภฺวตุ เต ชยมฺคลานิ,        
รัดรึงไว้แน่นแฟ้นแล้ว ด้วยวิธีอันวิเศษ คือ
เทศนาญาณ ด้วยเดชแห่งพระพุทธชัยมงคลนั้น                                      
ขอชัยมงคลทั้งหลาย จงมีแก่ท่าน,    
                                                                                                                 

เอตาปิ  พุทฺธชยมงฺคลอฏฺฐคาถา
นรชนใด  มีปัญญา  ไม่เกียจคร้าน  สวดก็ดี

โย วาจโน ทินทิเน สรเต มตนฺที      
ระลึกก็ดี  ซึ่งพระพุทธชัยมงคล ๘  คาถา  แม้

หิตฺวานเนกวิวิธานิ จุปทฺทวานิ        
เหล่านี้ทุกวัน ๆ  นรชนนั้นจะพึงละเสียได้  ซึ่ง

โมกฺขํ สุขํ อธิคเมยฺย นโร สปญฺโญ.
อุปัททะวะอันตรายทั้งหลาย มีประการต่าง ๆ
เป็นเอนก  ถึงซึ่งความหลุดพ้น  อันเป็นบรมสุขแล.

                                                                               
                              ...................................................

คัดลอกจาก....หนังสือธรรมานุสรณ์
ทำวัตร สวดมนต์ ธรรมภาวนา
วัดถ้ำแฝด ต.เขน้อย อ.ท่าม่วง จ.กาญจนบุรี