Thursday, 13 June 2013

กรวดน้ำตอนเช้า

(เทวตาทิปัตติทานคาถา)

นำ  (หันทะ  มะยัง  ปัตติทานะคาถา  โย  ภะณามะ  เส.)

ยาเาทวะตาสันติวิหาระวาสินี
เทพยดาทั้งหลายเหล่าใดมีปกติอยู่ในวหาร

ถูเปฆะเร  โพธิ  ฆะเร  ตะหิง  ตะหิง,
สิงสถิตที่เรือนพระสถูปที่เรือนโพธิในที่นั่น ๆ ,

ตาธัมมะทาเนนะ  ภะวันตุปูชิตา
เทพยดาทั้งหลายเหล่่านั้น เป็นผู้อันเราทั้ง

โตถิง  กะโรน
หลายบูชาแล้วด้วยธรรมทาน  ขอจงทำซึ่ง

เตธะวิหาระมัณฑะเล,
ความเจริญในมณฑลวิหารนี้,

เถรา  จะ  มัชฌา   นะวะกา
พระภิกษุทั้งหลายที่เป็นเถระก็ดี  ที่เป็นปาน

จะภิกขะโข  สารามิกา  ทานะ  ปะตี
กลางก็ดี  ที่ยังใหม่ก็ดี อุบาสกอุบาาสิกา

อุปาสะกา,
ทั้งหลาย,

คามา  จะ  เทสา  นิคะมา  จะ  อิสสะรา,
ที่เป็นทานาบดีพร้อมด้วยอารามิกชนก็ดี

สัปปาณะ  ภูตา  สุชิตา  ภะวันตุ  เต,
ชนทั้งหลายเหล่านั้น จงเป็นผู้มีความสุขทุกเมื่อเถิด,

ชะลาพุชา  เยปิ  จะ  อัณฑะสัมภะวา
สัตว์ทั้งหลายที่เกิดจาากครรภ์ก็ดี  ที่เกิดจาก

สังเสหะชาตา  อะถะโว  ปะปาติกา,
ฟองไข่ก็ดี ที่เกิดในเถ้าไคลก็ดี  ที่เกิดขึ้นโตทีเดียวก็ดี,

นิย (นี) ยานิกัง  ธัมมะวะรัง
สัตว์ทั้งหลายแม้ทั้งปวงเหล่านั้น ได้อาศัย

ปะฏิจจะเต  สัพเพป  ทุกขัสสะ
ซึงธรรมอันประเสริฐเป็นนิยานิคธรรมประ-

กะโรนตุ  สังขะยัง,
กอบในอันนำผู้ปฏิบัติให้ออกจากทุกข์
จงกระทำซึ่งความสิ้นไปพร้อมแห่งทุกข์เถิด,

ฐาตุ  จิรัง  สะตัง  ธัมโม  ธัมมัทธะรา  จะปุคคะลา,
ขอธรรมของสัตบุรุษทั้งหลาย จงตั้งอยู่นาน
อนึ่ง ขอบุคคลทั้งหลายผู้ทรงไว้ซึ่งธรรมดำรงอยู่,

สังโฆโหตุ  สะมัคโควะ  อัตถายะ
ขอพระสงฆ์จงมีความสามัคคี  พร้อมเพรียง

จะ  หิตายะจะ,
กันในอันทำประโยชน์และสิ่งอันเกื้อกูลเถิด,

อัมเหรักขะตุ  สัทธัมโม-
ขอพระสัทธรรม จงรักษาซึ่งเราทั้งหลาย

สัพเพปิธัมมะจาริโน,
แล้วจงรักษาไว้ซึ่งบุคคลทั้งหลายทั้งปวง,

วุฑฒิง  สัมปาปุเณยยามะ  ธัมเม
ขอเราทั้งหลายพึงถึงพร้อม ซึ่งความเจริญ

อะริยัป  ปะเรทิเต,
ในธรรมที่พระอริยเจ้าประกาศ ไว้แล้วเถิด,

ปะสันนา  โหนตุ  สัพเพปิ
แม้สรรพสัตว์ทั้งหลาย จงเป็นผู้เลื่อมใสแล้ว

ปาณิโน  พุทธะสาสะเน,
ในพระพุทธศาสนา,

สัมมา  ธารัง  ปะเวจฉันโต กาเล  เทโว  ปะวัสสะตุ,
ฝนจงเพิ่มให้อุทกธาร ตกต้องในกาล โดยชอบ,

วุฑฒิภาวายะ  สัตตานัง
จงนำไปซึ่งเมทนีดล ให้สำเร็จประโยชน์  เพื่อ

สะมิทธัง  เนตุ  เมทะนิง,
อันบังเกิดความเจริญแก่สัตว์ทั้งหลาย,

มาตา  ปิตา  จะ  อัตระชัง
มารดาและบิดา ย่อมถนอมบุตรน้อย อัน

นิจจัง  รักขันติ  ปุตตะกัง,
บังเกิดในตนเป็นนิตย์ฉันใด,

เอวัง  ธัมเมนะ  ราชาโน
พระราชาทั้งหลาย  จงทรงรักษา ประชา,

ปะชัง  รักขันตุ  สัพพะทา.
ราษฎร์โดยชอบ ในกาลทั้งปวงนั้นเทอญ.



คัดลอกจาก.....หนังสือธรรมานุสรณ์
                        ทำวัตร สวดมนต์ ธรรมภาวนา
                        วัดถ้ำแฝด ต.เขาน้อย อ.ท่าม่วง จ.กาญจนบุรี






No comments:

Post a Comment

Note: only a member of this blog may post a comment.